อยู่ในท้องที่หมู่ 3 ตำบลร่อนพิบูลย์ อยู่ติดกับถนนสายร่อนพิบูลย์ - บ้านคูหา อยู่บริเวณสวนของนายสุวิทย์ มานะจิต คลองน้ำนกนี้มาจากต้นน้ำของน้ำตกโยง น้ำใส ไหลเย็นตลอดทั้งปี ระหว่าง พ.ศ. 2496 - 2499 นายสมจิต ฤทธิรัตน์ และ เพื่อน ๆ นักเรียนโรงเรียนมัธยมวีรศิลปินหลายคน เช่น นายนุกุล สุขพลาพรกุล นายวิทยา วีรสกุล ฯลฯ ไปเที่ยวน้ำตกวังอ้ายความหลายครั้ง เช่น วันขึ้นปีใหม่ วันตรุษจีน วันสงกรานต์คนไปเที่ยวกันจำนวนมากพอสมควร การไปเที่ยวบางคนก็เดินเท้า บางคนก็ขี่รถจักรยายยนต์ ไปตามเส้นทางสาย ร่อนพิบูลย์ - บ้านเถลิง ในปัจจุบัน มาถึงทุกวันนี้ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2546 เป็นต้นมา คนจะไปเที่ยวกันมาขึ้น นอกจากคนในพื้นที่แล้ว ยังมีคนต่างอำเภอและคนต่างจังหวัด โดยเฉพาะคนรุ่นหนุ่มสาว ทั้งนี้เพราะมีถนนคอนกรีต การคมนาคมสะดวกสบายขึ้น ประกอบกับเมื่อมาเที่ยววังอ้ายควาย แล้วก็ยังถือโอกาสขึ้นไปชมวิวทิวทัศน์อันสวยงาม นบเขาช่อง 7 (เขารามโรม) เพื่อนๆ ร่วมรุ่นกับ น.ส.จิตตินทร์ ฤทธิรัตน์ ขึ้นไปชมธรรมชาติบนเขารามโรม ต่างก็พูดว่า เมื่อไปดูรอบ ๆ ก็เหมือน หรือ คล้ายทะเลหมอก มีสีสันสวยงามวิจิตรตระการตา สีจะหลากหลายและเปลี่ยนไปตามสีของบรรยากาศ ซึ่งสอดคล้องกับสีของพันธุ์ไม้นานาชนิดที่เรียงรายให้น่าดู ชมทั้งสองข้างทาง และทั้งบริเวณจุดที่นั่งพักผ่อน รวมความแล้วไปเที่ยวกับวังอ้ายควาย และผลพลอยได้ คือชมธรรมชาติ และทัศนียภาพอันสวยงายวิจิตรตระการตาบนเขารามโรม นับว่ามีกำไรเกินคุ้ม หลายเสียงต่างก็พูดว่า น่าจะจัดให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญแห่งหนึ่ง ในหลายแห่งของจังหวัดนครศรีธรรมราช โดยเฉพาะของอำเภอร่อนพิบูลย์